19 de noviembre de 2010

Yeh.
Farem el Rèquiem i Bohemian Rhapsody,
i anirem a l'Alguer i a Roma.
Fuck yeah.

16 de noviembre de 2010

BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH
Típico tópico.
Cállate cállate cállate.
Cuando lees "desembre" muchas veces acabas pensando que está mal escrito.
Si oigo "Club can't handle me" una vez más juro que no respondo de mis actos.
Pendiente: parlar d'un bosc i d'un señor...

^ Sí señores. Este blog se ha vuelto una mierda profunda y definitiva.

10 de noviembre de 2010

A los jóvenes de hoy en día les gusta demasiado el drama.
Se creen todos muy originales y en realidad son sólo otro borrego de un rebaño de ovejas infinito.
(Ay, que composición estilística tan pobre, por dios.)
Voy a hacer cambios en mi vida. A la de ya. A recoger mi habitación, a ponerme en serio con todo.
De verdad.
A dejar de fiarme de mis sueños de una vez. O a confiar en ellos un poquito.
Depende del sueño, claro. Claro.

8 de noviembre de 2010

28 de octubre de 2010

Little Love

Dies de merda consecutius: 2, and counting. No sembla molt de temps dit així, però estic experimentant una sensació bastant insuportable. I necessito fer el que sigui per desempallegar-me'n. El que sigui.

27 de octubre de 2010

Venus

Yo no quiero anticipar nada, pero algún día, a lo mejor va y me da por no ser tan imbécil.
Mon coeur est trop petit,
il n'y a de place pour deux personnes...

25 de octubre de 2010

Carmen Suite: Intermezzo

Sona alguna cosa, però no en sóc gaire conscient. Quan entra, però, l'arpa comença a entonar els arpegis suaus, tendres i lleugers de l'inici de l'Intermezzo de Carmen.
És estrany. És volàtil. És intens.
La flauta porta la melodia, de nou, suau, tendra i lleugera.
Com ell.
Se m'acosta. Solo de corda. "Passió", penso. Passió i dramatisme.
-Hola.
I, tan suau, tendra i lleugera com ha començat, la peça acaba.
Pizzicato final.
-Hola...