15 de diciembre de 2010

O Green World

Estic perdudament enamorada del Carles.

12 de diciembre de 2010

Telephone

Ara entenc per què em cau malament l'Enric Azuaga...

11 de diciembre de 2010


Facebook se ha cargado esas pequeñas cosas que tiene la vida y la hacen interesante. Porque antes, al conocer una persona, le pedías su número de teléfono, y había esa espera, esos nervios... Ahora basta con saber su nombre (como Kira, miehehe). Antes se contaban chistes, ahora se cuentan "me gusta". Antes, cuando conocías a una persona y hablando os dábais cuenta de que los dos no podéis resistir arrancar la hierba cuando estáis en el césped os hacía muchísima gracia, y ahora resulta que no es tan original ya que "gusta" a más de un millón y medio de personas... Antes siempre había una cara y una voz detrás de todo; ahora, un frío perfil, un montón de datos, y muchísimos "amigos" a los que realmente no consideras como tal.

9 de diciembre de 2010

Tenies cara de gata drogada i els cabells sempre esborrifats...

Laia, feia anys que no ens vèiem i ja no pensava en tu.

Però saber que no hi ets em posa molt trista, i realment no sé el motiu...

Espero que estiguis bé, allà on estiguis. Torna aviat.

19 de noviembre de 2010

Yeh.
Farem el Rèquiem i Bohemian Rhapsody,
i anirem a l'Alguer i a Roma.
Fuck yeah.

16 de noviembre de 2010

BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH BLAH
Típico tópico.
Cállate cállate cállate.
Cuando lees "desembre" muchas veces acabas pensando que está mal escrito.
Si oigo "Club can't handle me" una vez más juro que no respondo de mis actos.
Pendiente: parlar d'un bosc i d'un señor...

^ Sí señores. Este blog se ha vuelto una mierda profunda y definitiva.

10 de noviembre de 2010

A los jóvenes de hoy en día les gusta demasiado el drama.
Se creen todos muy originales y en realidad son sólo otro borrego de un rebaño de ovejas infinito.
(Ay, que composición estilística tan pobre, por dios.)
Voy a hacer cambios en mi vida. A la de ya. A recoger mi habitación, a ponerme en serio con todo.
De verdad.
A dejar de fiarme de mis sueños de una vez. O a confiar en ellos un poquito.
Depende del sueño, claro. Claro.

8 de noviembre de 2010